- فروش کردن (دَ گَ دَ)
بفروش رسانیدن. فروختن متاع یا هر چیز دیگر. رجوع به فروش شود
معنی فروش کردن - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
داخل کردن چیزی درون چیزی یا جایی، گستردن، ریختن، پایین آوردن، چیدن یا ریزانیدن بار درخت یا گل
(دَ / دِ کَ دَ)
لغت نامه دهخدا
ایمان آوردن. گرویدن: از پس که مؤمن گروش کند پاره پاره بیند اﷲ را... اما معتزلی چون کمال گروش نداشت هیچ نبیند. (کتاب المعارف بهأولد)
(دَ تَ / تِ بَ تَ)
لغت نامه دهخدا
از یاد بردن. مقابل فرموش شدن:
هر دو فرموش کن که مرد کریم
هم خطا هم عطا کند فرموش.
خاقانی.
چون کند آیت وفا فرموش
کآخر ’أوفوا بعهدی’ از سور است.
خاقانی.
که چندان خفت خواهی در دل خاک
که فرموشت کند دوران افلاک.
نظامی.
گر سگی خود بود مرقعپوش
سگدلی را کجا کند فرموش.
نظامی.
پذرفته که پیشت آورم نوش
پذرفتۀ خویش کرده فرموش.
نظامی.
رجوع به فراموش کردن شود
هر دو فرموش کن که مرد کریم
هم خطا هم عطا کند فرموش.
خاقانی.
چون کند آیت وفا فرموش
کآخر ’أوفوا بعهدی’ از سور است.
خاقانی.
که چندان خفت خواهی در دل خاک
که فرموشت کند دوران افلاک.
نظامی.
گر سگی خود بود مرقعپوش
سگدلی را کجا کند فرموش.
نظامی.
پذرفته که پیشت آورم نوش
پذرفتۀ خویش کرده فرموش.
نظامی.
رجوع به فراموش کردن شود
(دِ گَ گو نَ / نِ شُ دَ)
لغت نامه دهخدا
دعوا کردن با لجاجت و سماجت، اقامت کردن و در جایی ماندن. (برهان) :
دل گفت فروکش کنم این شهربه بویش
بیچاره ندانست که یارش سفری بود.
حافظ.
سرمنزل فراغت نتوان ز دست دادن
ای ساربان فروکش کاین ره کران ندارد.
حافظ.
، کم شدن طغیان آب یا باد و آماس اندامهای کسی. (یادداشت بخط مؤلف)
دل گفت فروکش کنم این شهربه بویش
بیچاره ندانست که یارش سفری بود.
حافظ.
سرمنزل فراغت نتوان ز دست دادن
ای ساربان فروکش کاین ره کران ندارد.
حافظ.
، کم شدن طغیان آب یا باد و آماس اندامهای کسی. (یادداشت بخط مؤلف)
(بَ غَ دَ)
لغت نامه دهخدا
خروش برآوردن: اهل آن نواحی همگان خروش کردند و گفتند بهیچ حال رضا ندهیم. (تاریخ بیهقی).
گر از ناخوشی کرد برمن خروش
مرا ناخوش از وی خوش آمد بگوش.
سعدی (بوستان)
گر از ناخوشی کرد برمن خروش
مرا ناخوش از وی خوش آمد بگوش.
سعدی (بوستان)
بوب گستردن، آژیانه کردن گستردن فرش در کف اطاق، کف اطاق یا حیاط را با آجر کاشی یا موزائیک پوشاندن
داخل کردن چیزی را در جایی یا در چیزی، فرو افکندن انداختن، بیرون ریختن خالی کردن، خاموش کردن (چراغ و مانند آن)
عنان (مرکوب) فرو کشیدن نگهداشتن زمام، اقامت کردن در جایی ماندن: دل گفت فروکش کنم این شهر ببویش بیچاره ندانست که یارش سفری بود. (حافظ 146)، دعوا کردن بالجاجت
ایمان آوردن گرویدن: از پس که مومن گروش کند پاره پاره ببیند الله را
